W związku z deficytem budżetowym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, grożącym w niedalekiej przyszłości brakiem środków na wypłatę bieżących rent i emerytur, Ministerstwo Finansów opracowuje właśnie plan ratunkowy.
Przewiduje on, że najlepiej zarabiający obywatele, zostaliby obciążeni podwyżką składki rentowej. Dotychczas, jeśli dochód Polaka przekroczy 30-krotność średnich rocznych zarobków, czyli sumę ok. 95 tyś zł., przestaje on płacić składkę rentową i emerytalną. W ten sposób państwo broni się przed wypłatą zbyt wysokich emerytur, które jak wiadomo zależą od wysokości składek i okresu składkowego. W praktyce dotyczy to wszystkich, zarabiających powyżej 8 tyś. zł. miesięcznie.
Zdaniem ministerstwa, należy wprowadzić obowiązek opłacania składki rentowej przez cały rok, bez ograniczeń ze względu na zarobioną kwotę. Koncepcja jest przemyślana, bo w przeciwieństwie do emerytur, renty tylko w niewielkim stopniu zależą od wysokości płaconej przez ubezpieczonego składki.
Roczna składka rentowa dla osoby zarabiającej ok. 9 tyś. zł. miesięcznie brutto, miałaby wzrosnąć o 185 zł. Pracownik z zarobkami na poziomie 15 tyś. zł. brutto, płaciłby na składkę rentową o 1264 zł. więcej.
Sytuacja faktycznie jest krytyczna. Już dziś Fundusz Ubezpieczeń Społecznych na wypłatę bieżących świadczeń emerytalnych i rentowych musi zaciągnąć blisko 6 mld. zł. kredytu i to pomimo dotacji z budżetu państwa na poziomie 35 mld. złotych.
Na podniesieniu składki rentowej dla najlepiej zarabiających, FUS zyskałby dodatkowe 1,3 mld. zł. Biorąc pod uwagę, że jednocześnie budżet straci 300 mln. zł. z tytułu podatku PIT, w związku ze zmniejszoną podstawą opodatkowania, to na całej operacji oszczędność dla finansów państwa wyniosłaby 1 mld. złotych.
