Waluty narodowe wycofane z obiegu, ale nie z pamięci

Decyzję o utworzeniu wspólnej waluty, państwa należące do Unii Europejskiej podjęły w ramach traktatu z Maastricht, statuującego Unię Gospodarczą i Walutową. W dniu 1 stycznia 1999 r. nastąpiła inauguracja rozliczeń bezgotówkowych w euro w 11 krajach Unii. Trzy lata później, europejską walutę wprowadzono w formie gotówkowej w dwunastu państwach UE. Odtąd europejska waluta wprowadzona w miejsce walut krajowych, stała się prawnym środkiem płatniczym państw, tworzących strefę euro. Z dniem 1 lipca 2002 r. państwa, które przyjęły euro, wycofały z obiegu swoje waluty krajowe. Przynajmniej oficjalnie…

Okazuje się, że pomimo upływu lat, przywiązanie Europejczyków do wycofanych z obiegu walut narodowych, jest nadal duże. Obywatele państw Unii, nie chcą do końca rozstawać się ze starymi pieniędzmi. Wydaje się wręcz, że sentyment i przywiązanie, biorą górę nad zdrowym rozsądkiem. Wartość pozostających w rękach obywateli Unii Walutowej i niewymienionych dotąd na euro pieniędzy, przekracza niebotyczną sumę 14 milardów euro.

Niektórzy obywatele Starego Kontynentu mają nawet powieszone na ścianach oprawione banknoty o sporych nominałach. Inni odkładają wymianę starego pieniądza na bliżej nieokreśloną przyszłość, z uwagi na brak wyznaczonego odgórnie terminu przez niektóre państwa. Największe przywiązanie do rodzimej waluty wykazują Niemcy, którzy w domowych skarbonkach, nadal gromadzą wycofane z obiegu marki niemieckie warte 6,98 miliarda euro. Tuż za nimi plasują się Włosi, którzy ukochali swoje liry tak bardzo, że mają zgromadzone ich zapasy o wartości 1,67 miliarda euro. Trzecie miejsce w tym rankingu zajmują Hiszpanie. Także oni nie mogą rozstać się z wycofanymi z obiegu pesetami na sumę 1,74 miliarda euro.
Przeczytaj także: Sucre - nowa waluta antyliberalnych państw Ameryki Łacińskiej »Jeśli obecne tempo wymiany starego pieniądza na euro zostanie utrzymane, to cały proces może potrwać jeszcze nawet 70 lat. W Niemczech nie wyznaczono terminu, do którego ma trwać wymiana. Tym samym wątpliwe, aby obywatele sami zmobilizowali się do pośpiechu w tej kwestii, skoro zwlekali z tym już przez 8 lat.