Jakie umiejętności menedżerów są dziś najbardziej cenione? W dobie kryzysu gospodarczego umiejętność sprawnego zarządzania personelem może w szczególny sposób przyczynić się do satysfakcjonującego poprowadzenia firmy w kierunku sukcesu, gdzie zainspirowani i zmotywowani pracownicy zmierzać będą do osiągnięcia jak najlepszych wyników pracy.
Najważniejszym aspektem tej strategii okazuje się optymalizacja relacji pomiędzy menedżerami a ich podwładnymi. Można ją osiągnąć zasadniczo poprzez zrozumienie i umiejętne stosowanie w życiu zawodowym kilku prostych, aczkolwiek bardzo cennych wskazówek.
Najważniejsza dla osiągania sukcesu przywódczego jest samoświadomość, ponieważ to ona określa nasze możliwości wpływania na bieg wydarzeń i kontrolowania ich.
Rozwój samoświadomości rozpocząć należy od dokładnej samooceny. Zwróć uwagę na to, aby ocena własnych mocnych i słabych stron była rzetelna i uczciwa. Opinie otaczających nas ludzi mogą być przy tym nieocenioną pomocą. Słuchaj zawsze wewnętrznego głosu, odzwierciedlającego podstawowe przekonania i wartości.
Należy już na samym początku kariery zawodowej zdać sobie sprawę, że samopoznanie jest kluczowym punktem dla zwiększania siły osobistej i ogólnej efektywności menedżera. Dążenie do zdobywania jak najszerszej wiedzy na temat nas samych, daje większą pewność siebie i opanowanie, co w rezultacie ułatwia zachowanie samokontroli w obliczu nieuniknionych w życiu i pracy czynników stresu.
Postawienie się w sytuacji drugiej osoby wymaga od nas umiejętności określenia własnej reakcji na taką sytuację, czyli dokonania oceny i nazwania własnych odczuć. Praktykowanie empatii jest wspaniałym nawykiem komunikacyjnym, który może być przydatny we wszystkich sferach życia.
Sprawny menedżer zarządza firmą traktując ludzi z szacunkiem, podejmuje przemyślane i sprawiedliwe decyzje, okazuje swoją szczerość, zarówno w słowach, jak i czynach, a nade wszystko akceptuje i docenia różnorodność charakterów podczas oceniania ludzi i ich pracy. To najważniejsze cechy dobrego przywództwa.
Powyższe nie oznacza dystansowania się lub wywyższania ponad podwładnych. Paradoksalnie, skuteczne zarządzanie polega na tym, że najsilniejszymi liderami są ci, którzy nie narzucają swojej woli i nie oczekują od pracowników sztywnego wypełniania poleceń.
Dzięki wprowadzeniu stosownych ograniczeń, menedżerowie mają większe możliwości używania swojej władzy, kiedy zajdzie taka potrzeba.
Ważne jest, aby komunikat rozpocząć od pozytywnej informacji. Nie można na samym początku komunikować negatywnych wiadomości, nigdy też słowo krytyki nie powinno być ostatnim. W ten sposób emocjonalna reakcja odbiorcy na złą wiadomość, zostanie złagodzona pozytywnymi komunikatami na początku i na końcu wypowiedzi. Technika ta jest szeroko stosowana pośród osób zajmujących kierownicze stanowiska. Tworzy ona podstawowe ramy dla przełożonych, biorących udział w dokonywaniu okresowej oceny wydajności i jakości pracy podwładnych.
Przeczytaj także: Jak romansować w pracy »Przełożeni, którzy doskonale radzą sobie z umiejętnym krytykowaniem pracowników, zawsze jasno przedstawiają fakty, będące przedmiotem uwagi, wybierają ku temu najlepszy możliwy czas, unikają krytykowania w obecności osób postronnych, potępiają czyny, a nie osoby. Sztuką jest przemyślane podejście i samokontrola ograniczająca pochopny i impulsywny atak.
Nie oznacza to wcale przyjmowania punktu widzenia drugiej osoby za własny, ale polega na adaptacji do zachowań danej osoby. Celem dostosowywania się do różnych typów osobowości jest budowanie więzi i poprawa kultury współpracy, a co za tym idzie łatwiejsze rozwiązywanie sytuacji konfliktowych. Ta umiejętność indywidualizuje relacje szef – pracownik, wpływając znacząco na wydajność pracy podwładnych.
I na koniec warto pamiętać o tym, że w praktyce wewnętrzna satysfakcja jednostek z wykonywania pracy jest podstawą sukcesu całej organizacji.