Ponad 56 tys. Islandczyków podpisało się pod apelem do prezydenta Islandii w sprawie zwrotu oszczędności Brytyjczykom i Holendrom. Domagają się w nim, aby prezydent przed wykonaniem zapisów ustawy, uchwalonej przez islandzki parlament, a przewidującej zwrot obywatelom Holandii i Wielkiej Brytanii blisko 3,8 mld euro, zasięgnął opinii narodu w drodze referendum.
Kwota, o której mowa stanowić ma zwrot oszczędności zainwestowanych w islandzkim Landsbanki, a następnie utraconych przez obywateli Wielkiej Brytanii i Holandii na skutek bankructwa banku ogłoszonego w październiku 2008 r.
Pieniądze obcokrajowców zainwestowane w islandzkim prywatnym banku, wynosiły w przeliczeniu na jednego obywatela Islandii około 12 tys. euro. Jest to równowartość 40 proc. produktu krajowego brutto Islandii z 2008 r.
Nic więc dziwnego, że Islandczycy protestują przeciwko wypłacie tak gigantycznych sum z ich własnych portfeli. Co prawda rządy w Londynie i Hadze zrekompensowały swoim obywatelom poniesione straty z budżetów państwowych, nie mniej jednak domagają się one teraz od rządu w Reykjaviku zwrotu tych środków.
Parlament w Reykjaviku w minioną środę przyjął ustawę przewidującą, że Islandia ureguluje swoje zobowiązania wobec Wielkiej Brytanii i Holandii w ratach w przeciągu 14 lat. Dzięki takiej postawie, islandzki rząd liczy na pomoc finansową ze strony Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
O ile obywatele Islandii będą mogli wypowiedzieć się w tej sprawie w formie referendum, wiadomo na pewno, że sprzeciwią się wypłacie rekompensat. Aktualne sondaże pokazują, że aż 70 proc. Islandczyków nie zgadza się, aby ponosić odpowiedzialność za błędy prywatnego banku.
